Het Nationale Park Lauca in het uiterste noorden van Chili geeft een goede indruk van de Altiplano. Het park begint al een paar kilometer na Putre (dat 120 km van Arica aan de kust ligt) en hier rijd je een schitterende panoramische route, hoger en hoger. Soms klim je langzaam vanwege het vrachtverkeer op weg naar Bolivia en vanwege de vele haarspeldbochten. Na tachtig kilometer bereiken we de Lagunas de Cotacotani, een reeks van onderling verbonden meertjes die met hun prachtig blauw- of (afhankelijk van de zonnestand) jadekleurig water en gele zwavelranden opmerkelijk zijn in een uitgestrekt zwart lavaveld. Het einddoel is Lago Chungara dat vlak na Cotacotani volgt.
Het zicht op de Parinacota vulkaan, enkele kilometers over de grens in Bolivia gelegen, die weerspiegelt in het meer, doet je letterlijk en figuurlijk de adem benemen (je bevindt je hier op ruim 4600 meter hoogte). Dit is echt zo onwerelds mooi. We blijven lang staan kijken, happen om de tien seconden naar adem, maken foto’s en stoppen steeds weer als we over de weg langs het meer rijden. Dan stopt het uitzicht op het meer, over enkele kilometers volgt de grens met Bolivia. We draaien om en we rijden de tachtig kilometer van Lago Chungara naar Putre terug. Wat is dit toch een prachtige weg om te rijden, ook terug weer.
Reacties