Chili is met een lengte van 4300 kilometer het langste land ter wereld. Nico de Boer bezocht de dunst bevolkte regio XI in Patagonië. De conclusie: Chili is een schitterend ruig land waar je niet lang genoeg kunt blijven. Als de Portugese ontdekkingsreiziger Fernao Magelhães in 1520 een zuidelijke vaarroute door de staartpunt van Zuid Amerika aantreft en op Tierra del Fuego aan land gaat, stuit hij op buitengewone grote voetafdrukken van de Tehuelche Indianen. Hij noemt deze mensen Patagones (Big Foot) en Patagonië krijgt haar naam. 

De Chileense schrijfster Isabel Allende beschrijft haar land als de plek waar de oceaan happen neemt van de aarde en waar het Zuid-Amerikaanse continent in eilanden uiteenvalt. Het gaat vooral op voor Patagonië in het zuiden. Het 150 kilometer brede Chili, dat 'land waar de aarde ophoudt' betekent, ligt ingesloten tussen de hoge bergen van de Andes in het oosten en de dieptes van de Stille Oceaan in het westen. De Atacama woestijn is de natuurlijke, maar vrijwel onneembare grens in het noorden, terwijl de zuidelijk gelegen ijskappen van Antarctica en Vuurland het 4300 kilometer lange Chili verder van de buitenwereld afsluiten.

Buiten de gebaande paden
Als Charles Darwin in 1834 Kaap Hoorn rondvaart met zijn beroemde schip The Beagle en de ijskappen van Terra del Fuego achter zich laat, ziet hij land waar het ijs eindigt. Zo komt de huidige XI región Aisén aan haar naam, wat een verbastering van ‘Ice End’ is. Aisén is met slechts tachtigduizend inwoners (een per vierkante kilometer) de dunst bevolkte provincie van Chili. De helft van deze mensen woont in provinciehoofdstad Coyhaique. Na de voltooiing van de Carretera Austral (Zuidelijke Weg) ontwikkelt de regio zich geleidelijk. Een groot deel van de dorpen is nu bereikbaar per auto. Toch kun je stellen dat Aisén met zijn ontoegankelijke bossen, ijskappen en berggebieden de laatste échte wildernis van Chili is. Met de sfeer van een pioniersgebied. Het is er ruig en heel mooi. Echt een regio voor reizigers die avontuur zoeken buiten de gebaande paden!

Verliefd
Dat laatste moet Marcel Sijnesael ook gedacht hebben toen hij dertien jaar geleden in het midden van Aisén zijn Patagonian BaseCamp startte. Deze Nederlandse avonturier en pionier volgde zijn hart en wisselde zijn kantoorbaan in de Rotterdamse haven in voor een lodge in de ruige wildernis van Chileens Patagonië, in het dorp La Junta om precies te zijn. De lodge ontwierp en bouwde hij zelf. “Toen ik hier in 1996 tijdens een wereldreis verbleef, was ik op slag verliefd.” Zo snel kan het gaan in Chili. 

Gasten kunnen tijdens een verblijf in de lodge rekenen op avontuur. De term BaseCamp wekte die verwachting natuurlijk al een beetje. Door de ontelbare riviertjes en beekjes  trekt Marcel vooral visliefhebbers aan. Ze kunnen op talrijke plekken hun hengel uitgooien. En ook zij worden zonder uitzondering allemaal verliefd. “Dit was een week die ik nooit zal vergeten”, aldus Matt uit het Amerikaanse Colorado op de website van BaseCamp. “Het was zo gezellig, het was alsof ik met familie was. Het vissen was geweldig!” André uit Los Angeles is ook enthousiast. “Dit is een schitterende en heel speciale plek.”

Zuid-Amerikaanse rodeo 
In Coyhaique is het Nómades Boutique gevestigd; niet zomaar een hotel. Naast een heerlijke slaapkamer, met geweldig uitzicht op de Coyhaique rivier en de imposante bergen, ademt het hotel ook culturele historie. Je zou het een museumhotel kunnen noemen. Bezoekers wanen zich vele tijdperken terug toen hier de Tehuelches indianen als nomaden leefden en op herten en guanaco’s joegen. Hun gewoontes en tradities zijn aan de muren terug te vinden op talloze op doek geprinte foto's. 

Het hele artikel lees je hier >>

Waar kun je nog een meerdaagse treinreis maken zonder het land te verlaten? Het antwoord is Canada! Reis een keer van oost naar west – of omgekeerd – met de iconische Canadian en ervaar hoe het geweest moet zijn om in het midden van de vorige eeuw dwars door de indrukwekkende Rocky Mountains en het achterliggende prairielandschap te reizen. GoCanada geeft je een goed beeld van het wel en wee tijdens deze bijzondere Canadese treinreis. Misschien ben ik bevooroordeeld omdat ik gek ben op treinreizen, maar al ruim voor vertrek sta ik te popelen om aan boord te gaan van The Canadian. Deze iconische trein, die het oosten van Canada met het westen verbindt, reed op 24 april 1955 voor het eerst van Toronto naar Vancouver. Onze reis begint bij het prachtige Pacific Central Station in Vancouver: een mooi oud treinstation gebouwd in 1917 met een indrukwekkende hal met hoge plafonds. Net als in de film.

Modeltreintjes
We checken onze koffers in, net alsof we reizen per vliegtuig, en kunnen onze handbagage bij ons houden. Aan boord van The Canadian zijn er verschillende klasses: Economy, Sleeper Plus en Prestige (zie kader). Mijn reisgenoot en ik reizen in Sleeper Plus en melden ons bij de balie waar we mogen aangeven in welke shift we het diner willen gebruiken. Vervolgens mogen we de lounge in, waar we koffie, thee en lekkere koekjes mogen pakken. We nemen plaats aan een tafeltje op het perron en zien de bedrijvigheid van het bevoorraden van de trein en de bagage die in de bagagerijtuigen wordt geplaatst. Al snel raken we in gesprek met medereizigers, waar blijkt dat verschillende mannen modeltreintjes sparen, net zoals mijn man. Ook blijken de meesten al vaker met The Canadian gereisd te hebben en horen we al wat van hun ervaringen.

Enorm lange trein
Onze trein is zo lang, dat hij op het station wordt gesplitst over twee perrons. Bij vertrek wordt er weer één trein van gemaakt. Op een gegeven moment gaat het hek open en wandelen we langs de trein op zoek naar onze wagon. Daar aangekomen worden we hartelijk welkom geheten door onze conciërge. Er is één conciërge per twee rijtuigen en één per Prestige Class-rijtuig. We maken het onszelf gemakkelijk in onze hut. De hutten in Sleeper Plus hebben twee verschuifbare stoelen, die ’s avonds opgeklapt worden en dan verschijnt er een stapelbed. Tevens beschikt de hut over een eigen wastafel en toilet, en is er een centrale douche in elk rijtuig. Handdoeken tref je aan in je eigen hut en extra kun je altijd vragen aan de conciërge. Kort na vertrek stelt onze conciërge zich aan ons voor en krijgt het hele rijtuig uitleg over de gang van zaken, hoe de nooduitgang werkt en hoe je aan kunt geven dat je bed uit- of ingeklapt mag worden.

Het leven aan boord
Met de andere passagiers uit Sleeper Plus worden we uitgenodigd voor een glaasje champagne als welkomstdrankje in het panoramarijtuig. Er zijn verschillende van deze ‘wagons met uitzicht’, die elk gekoppeld zijn aan een rijtuig voor algemeen gebruik. Zo liggen er kranten en tijdschriften, kun je een spelletje spelen en is er overdag fruit of koffie voor een opkikker. In het begin is het panoramarijtuig de populairste wagon, maar gaandeweg is de bezetting beter gespreid. Een medewerker van het restauratierijtuig loopt tijdig door de trein om aan te kondigen dat het tijd is voor een bepaalde shift om aan tafel te gaan. De vierpersoonstafels zijn mooi gedekt met linnen tafelkleden en glimmend bestek. Je voelt de grandeur van het reizen in vervlogen tijden. Je deelt de tafel elke keer met andere reizigers en zo ontstaan leuke gesprekken. We ontmoeten veel Canadezen en Amerikanen, en een verdwaalde mede-Europeaan.

Overheerlijk
Het diner bestaat uit drie gangen: een voorgerecht, keuze uit verschillende hoofdgerechten en tot slot keuze uit twee overheerlijke taarten, die dagelijks wisselen. Vooral de chocoladetaart is om je vingers bij af te likken, maar ook de andere taarten zijn heerlijk – houd dus wat ruimte over voor deze treintaartjes! Afsluitend is er koffie en thee. De menu’s wisselen dagelijks en worden zo veel mogelijk afgestemd op de streek die we doorkruisen. Zo genieten we van een overheerlijke tournedos, cajun zalm en eend; allemaal even lekker. Een wijntje of biertje is tegen betaling bij te bestellen. Elke avond geef je aan in welke shift je de volgende dag wil lunchen en dineren. Meestal zijn er twee shifts en soms zelfs drie, afhankelijk van de drukte aan boord.

Sleepy time
De eerste nacht slapen we nog wat onrustig en worden we regelmatig wakker van de geluiden van de trein. We staan lekker vroeg op en het blijkt al gezellig druk met medereizigers. De steward vertelt ons dat dit alleen de eerste ochtend het geval is. Daarna raken mensen gewend aan het ritme van de trein en komen ze meer gespreid ontbijten. Dit blijkt inderdaad te kloppen, want de rest van de nachten slapen we prima en is er meteen plaats als we willen ontbijten. Ook bij het ontbijt zijn er dagelijks wisselende keuzes uit omelet, pannenkoeken, muffins, eieren en vegetarische opties. Ook allemaal weer even lekker klaargemaakt en een goed begin van de dag!

Eerste stop: bergdorp Jasper
Maandag vertrekken we eind van de middag uit Vancouver en rijden we de Fraser Valley in. ’s Ochtends zien we de Rocky Mountains in de verte opdoemen en dan duurt het niet lang totdat onze eerste stop nadert: het bekende bergdorp Jasper. Hier hebben we 1,5 uur om de benen te strekken en het dorp te verkennen. We kennen het gezellige dorp goed en het is leuk hier weer even te zijn. Het stationnetje ligt tegen het centrum aan, dus je loopt zo naar de winkeltjes en lunchrooms. Ondertussen worden de ramen van de panoramarijtuigen met een hoogwerker schoongemaakt en wordt afscheid genomen van een van de drie locomotieven. Dit derde trekpaard was nodig om ons over de bergen te krijgen, maar is op de prairie niet meer nodig. Bij terugkomst laat je je treinkaartje zien en mag je weer aan boord.

Lees het hele artikel hier >>

Het Müritz National Park, gelegen in het noordoosten van Duitsland, is het grootste beschermde natuurgebied in het land. Het park werd opgericht in 1990 en beslaat een gebied van meer dan 322 km², dat zich uitstrekt van de oevers van het Müritzmeer tot aan het idyllische landschap van het voormalige Oost-Duitsland. Het park wordt gekenmerkt door uitgestrekte bossen, meren, moerassen en rivieren, die een thuis bieden aan een verscheidenheid aan wilde dieren en planten. Het park heeft een belangrijke rol gespeeld in de bescherming en het behoud van verschillende soorten inheemse dieren, waaronder otters, bevers, elanden, edelherten en wilde zwijnen. Er zijn meer dan 230 vogelsoorten te vinden in het park, waaronder zeearenden, visarenden, ooievaars en verschillende soorten uilen.

Een van de meest opvallende kenmerken van het park is het Müritzmeer, dat meer dan een derde van het park beslaat. Het meer is een belangrijke toeristische attractie en biedt tal van recreatiemogelijkheden, waaronder zwemmen, vissen, zeilen en kajakken. Het meer is ook de thuisbasis van verschillende eilanden, waaronder het pittoreske eiland Havel en het vogeleiland Schilfinsel. Naast het Müritzmeer zijn er in het park verschillende andere meren te vinden, waaronder de Kölpinsee en de Fleesensee. Deze meren zijn omgeven door prachtige bossen en bieden tal van mogelijkheden voor wandelen en fietsen. Er zijn ook verschillende uitkijktorens en observatieposten in het park, waar bezoekers kunnen genieten van een prachtig uitzicht op het omliggende landschap en de wilde dieren die er leven.

Een van de meest populaire attracties in het park is de Bear Forest, waar bruine beren in een natuurlijke omgeving kunnen worden waargenomen. Het Bear Forest is opgezet om deze dieren te beschermen en bezoekers kunnen de beren bekijken vanuit speciaal ontworpen kijkhutten en platforms. Het park heeft ook een educatief centrum waar bezoekers meer te weten kunnen komen over de bescherming en het behoud van de inheemse flora en fauna. Het Müritz National Park biedt het hele jaar door tal van activiteiten en evenementen voor bezoekers, waaronder georganiseerde wandelingen, fietstochten en boottochten. In de winter kunnen bezoekers genieten van langlaufen en sneeuwschoenwandelen, terwijl de herfst een ideale tijd is om paddenstoelen te zoeken en te genieten van de prachtige herfstkleuren.

Het park heeft ook verschillende accommodatiemogelijkheden voor bezoekers, waaronder campings, vakantiehuizen en hotels. Er zijn ook verschillende restaurants en cafés in het park waar bezoekers kunnen genieten van lokale gerechten en dranken. Het Müritz National Park een prachtige kans om te genieten van de natuurlijke schoonheid en biodiversiteit van Duitsland. Het park is een belangrijke toeristische attractie voor zowel lokale bezoekers als internationale toeristen en biedt een geweldige kans om te ontspannen, te genieten van de buitenlucht en te leren over de inheemse flora en fauna van het land.

Het hele artikel lees je hier >>

Petra, gelegen in het zuiden van Jordanië, is een historische stad die bekend staat om zijn spectaculaire architectuur en rijke geschiedenis. De stad werd gesticht door de Nabateeërs in de 4e eeuw voor Christus en bloeide op als een belangrijke handelsstad in de regio. 

De Nabateeërs waren een nomadisch volk dat bekend stond om hun vaardigheid in de handel en hun vermogen om water te beheren in droge woestijngebieden. Petra was een belangrijk knooppunt op de handelsroutes die de regio doorkruisten, en de stad profiteerde van de handel in goederen zoals zijde, specerijen en wierook. De stad was ook beroemd om zijn unieke architectuur, waarbij veel gebouwen in rotsen waren uitgehouwen.

Petra was een bloeiende stad tot de 2e eeuw na Christus, toen het werd veroverd door het Romeinse Rijk. Onder Romeinse heerschappij bleef Petra een belangrijk handelscentrum en de stad werd verder ontwikkeld met nieuwe gebouwen en wegen.

In de 7e eeuw na Christus werd Petra veroverd door de islamitische legers van Arabië. De stad bleef een belangrijk centrum van handel en cultuur onder islamitische heerschappij en werd verder ontwikkeld met nieuwe moskeeën en andere islamitische architectuur.

Het hele artikel lees je hier >>

Als je op zoek bent naar een fascinerende blik in de geschiedenis en cultuur van Thailand, dan is een bezoek aan de historische stad Ayutthaya een must-see bestemming. Deze oude stad was ooit de hoofdstad van het Koninkrijk Ayutthaya en is nu een UNESCO-werelderfgoed. Het is gelegen op ongeveer 80 km ten noorden van Bangkok en biedt een prachtige reis terug in de tijd. Ayutthaya was een belangrijke handelspost en cultureel centrum in Zuidoost-Azië in de 14e tot de 18e eeuw. De stad was het toneel van vele belangrijke gebeurtenissen in de Thaise geschiedenis en is rijk aan historische monumenten. Tijdens je bezoek aan Ayutthaya kun je vele prachtige overblijfselen uit die tijd bewonderen, zoals de ruïnes van oude tempels en paleizen.

Een van de belangrijkste attracties van Ayutthaya is het Ayutthaya Historical Park. Dit park is de thuisbasis van vele prachtige tempels en paleizen, zoals de Wat Mahathat, Wat Ratchaburana, en Wat Phra Si Sanphet. De tempels zijn prachtig bewaard gebleven en bieden een unieke blik in de boeddhistische architectuur en kunst uit de oude tijd. Een andere populaire attractie in Ayutthaya is de Wat Chaiwatthanaram. Deze tempel ligt aan de westelijke oever van de rivier de Chao Phraya en is een prachtig voorbeeld van de Khmer-stijl van architectuur. De tempel werd gebouwd in 1630 en diende als een belangrijk religieus centrum in die tijd. Het is ook een geweldige plek om te genieten van een prachtig uitzicht op de rivier.

Ook een populaire attractie is de Bang Pa-In Summer Palace, ook wel bekend als het Koninklijk Zomerpaleis. Dit paleis werd in de 17e eeuw gebouwd en diende als een toevluchtsoord voor de koningen van Ayutthaya in de hete zomermaanden. Het paleis is een prachtig voorbeeld van de Thaise architectuur en is omgeven door prachtige tuinen en vijvers. Naast de historische monumenten heeft Ayutthaya ook een bruisende lokale markt, waar je heerlijk Thais eten kunt proeven en souvenirs kunt kopen. Het is ook een geweldige plek om te fietsen en te genieten van het landschap.

Bang Pa-In Summer Palace
Bang Pa-In Summer Palace, ook wel bekend als het Koninklijk Zomerpaleis, is een prachtig paleiscomplex gelegen in Ayutthaya, ongeveer 60 km ten noorden van Bangkok in Thailand. Het paleiscomplex is gebouwd in de 17e eeuw en diende als een toevluchtsoord voor de koningen van Ayutthaya in de hete zomermaanden. Het Bang Pa-In Summer Palace complex bestaat uit verschillende gebouwen en tuinen die zijn ontworpen in een combinatie van Thaise, Chinese en Europese architectuur. Het complex werd tijdens de jaren van de Ayutthaya en de Rattanakosin Kingdoms gerestaureerd en uitgebreid, waardoor het een mix is geworden van verschillende bouwstijlen.

Een van de hoogtepunten van het paleiscomplex is het Hoofdpaleis, ook wel bekend als de Phra Thinang Aisawan Thiphya-Art. Dit prachtige houten paviljoen ligt in het midden van een vijver en biedt een adembenemend uitzicht op het omliggende landschap. Het paviljoen is versierd met prachtige houtsnijwerken en mozaïeken, en is een van de meest gefotografeerde plekken van het paleiscomplex. Ook interessant is de Phra Thinang Warophat Phiman, het Koninklijk Paleis van Waardering en Liefde. Dit paleis is een prachtig voorbeeld van de Europese architectuur en heeft een prachtige veranda met een gewelfd plafond. Binnen vind je verschillende zalen die rijk zijn versierd met kunstwerken en antieke meubels.

Het hele artikel lees je hier >>

In de Black Hills van South Dakota reiken twee monumenten om het hardst naar de hemel. Mount Rushmore National Memorial is een eerbetoon aan vier van Amerika’s meest invloedrijke presidenten, terwijl Crazy Horse Memorial werd geboren uit de ophef die de bouw van Mount Rushmore veroorzaakte. Kunnen twee lijnrecht tegenover elkaar liggende monumenten toch voor saamhorigheid zorgen? GoAmerika besloot tot een vergelijkend monumentenonderzoek. De grote man achter Mount Rushmore was Gutzon Borglum, een beeldhouwer die ervaring had met het werken met zeer grote objecten. Toen geschiedkundige Doane Robinson en senator Peter Norbeck hem in 1923 benaderden met het voorstel om toerisme in South Dakota te promoten door middel van een nationaal monument in de natuur, was hij onmiddellijk enthousiast.
Borglum koos voor Mount Rushmore, een granieten geweldenaar die niet alleen solide genoeg was, maar ook nog eens prachtig in de zon lag. Als onderwerp had hij vier presidenten in zijn hoofd, allen vanwege hun invloed op het land in de voorliggende 150 jaar. George Washington verdiende een plek als de eerste president van het land, de vader van de Verenigde Staten. Het opstellen van de Onafhankelijkheids­verklaring leverde de derde president, Thomas Jefferson, zijn plek op de berg op. Theodore Roosevelt wordt geroemd om zijn onverschrokken leiderschap tijdens de economische boom die Amerika rond 1900 meemaakte én om zijn liefde voor de natuur. De aanwezigheid van Abraham Lincoln, ten slotte, symboliseert Amerika’s herstel na haar grootste beproeving, de Burgeroorlog. Vier klinkende namen, die Borglum verlokten tot de uitspraak: ‘Amerika zal langs deze skyline marcheren.’

Concessies
In 1927 begonnen de werkzaamheden aan Mount Rushmore, na een hoop geschuif met fondsen en politiek gekrakeel. De berg in kwestie was voor de Lakota namelijk een zeer heilige plaats, waar chief Black Elk had gerust tijdens een spirituele reis die eindigde op het nabijgelegen Harney’s Peak. Toch konden talloze protesten niet voorkomen dat drilboren op 4 oktober de eerste gaten in de berg maakten. In 1934 werd het eerste beeld onthuld, dat van George Washington, en zeven jaar later volgde het laatste, het hoofd van Abraham Lincoln. In de veertien jaar die het project in totaal in beslag had genomen, hadden zo’n vierhonderd arbeiders feitelijk meer dan zes jaar aan het monument gewerkt. Daartussen zorgden het weer en vooral overheidsbemoeienissen voor vertraging. Want hoewel Mount Rushmore tijdens de Grote Depressie voor felbegeerde banen zorgde, drukte de financiering ervan de overheid zwaar op de maag. Borglum vocht als een tijger voor zijn levenswerk en moest dientengevolge veel concessies doen. Zo liet hij zijn plan om ook de torso’s uit te houwen noodgedwongen varen, en staakte hij onder protest het werk aan de Hall Of Records, een ambitieus project in de berg waar Amerika’s meest belangrijke wapenfeiten geëerd moesten worden. Uiteindelijk zou Borglum de laatste onthulling niet meer meemaken; de beeldhouwer overleed plotseling in maart 1941. Zijn zoon Lincoln, toen al twee jaar vervangend hoofdopzichter omdat zijn vader constant op zoek was naar geld in Washington, legde de laatste hand aan het monument. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en het feit dat de kunstenaar was overleden, had de overheid in al haar wijsheid besloten dat Mount Rushmore af was.

Kort daarop kreeg de Pools-Amerikaanse beeldhouwer Korczak Ziólkowski een brief van Henry Standing Bear. De Lakotachief stelde simpel: ‘Mijn medechiefs en ik wilden de blanke graag laten weten dat de roodhuid ook grote helden heeft.’ In 1948 kroop Ziólkowski daarom uit een gare groene legertent onderaan Thunderhead Mountain en startte zijn versleten dieselgenerator. Met touwen, beitels, boren en dynamiet op zijn rug beklom de veertigjarige voor de eerste keer de ladders die hij, in de 34 jaar die zouden volgen, ontelbare malen zou beklimmen.

Lees het hele artikel hier >>

Le Marais is een historische wijk in Parijs die bekend staat om zijn prachtige architectuur, charmante geplaveide straten en bruisende sfeer. Gelegen in het 3e en 4e arrondissement van Parijs, wordt deze wijk beschouwd als een van de meest trendy en modieuze buurten van de stad. Het is ook een populaire toeristische bestemming vanwege de rijke geschiedenis en het culturele erfgoed. De geschiedenis van Le Marais gaat terug tot de middeleeuwen, toen het gebied buiten de stadsmuren van Parijs lag. Het werd oorspronkelijk bewoond door rijke adellijke families en was een centrum van kunst, cultuur en handel. In de 16e eeuw bouwde koning Hendrik II het Hôtel de Guise in de wijk, dat diende als de residentie van de adellijke familie Guise.

In de 17e eeuw werd Le Marais de thuisbasis van de Franse aristocratie, die prachtige herenhuizen bouwde langs de geplaveide straten. Tijdens de Franse Revolutie verloor de aristocratie echter hun macht en vele herenhuizen werden verlaten of verwoest. In de 19e eeuw werd Le Marais een arbeidersbuurt en werd het gebied bekend om zijn ambachtelijke beroepen, zoals leerlooiers en kleermakers. In de 20e eeuw werd de wijk nieuw leven ingeblazen als een artistieke en culturele hotspot, en vandaag de dag is het een van de meest gewilde en trendy buurten van Parijs.

Bezienswaardigheden
Le Marais is de thuisbasis van vele historische en culturele bezienswaardigheden. Een van de meest iconische bezienswaardigheden van de wijk is het Place des Vosges, een prachtig plein omgeven door 17e-eeuwse herenhuizen en het voormalige Hôtel de Guise. Het plein is een populaire plek voor picknicks en het bewonderen van de architectuur.
Een andere populaire bezienswaardigheid in Le Marais is het Musée Picasso, dat is gevestigd in het prachtige Hôtel Salé. Het museum heeft een uitgebreide collectie van de beroemde kunstenaar, met meer dan 5.000 werken, waaronder schilderijen, beeldhouwwerken, tekeningen en gravures. Verder zijn onder meer het Hôtel de Sully, een prachtig 17e-eeuws herenhuis, en de Rue des Rosiers, een schilderachtige straat met veel joodse winkels en restaurants.

Winkelen en uitgaan
Le Marais is ook een populaire bestemming voor winkelen en uitgaan. Het gebied heeft een bruisend nachtleven met talloze bars, clubs en restaurants die open blijven tot in de vroege uurtjes. De wijk staat bekend om zijn modewinkels en boetieks, die enkele van de meest trendy en avant-gardistische merken van de wereld verkopen. Rue des Francs-Bourgeois is een van de bekendste straten voor winkelen in Le Marais, met veel designerboetieks en concept stores. Voor degenen die op zoek zijn naar vintage en antieke schatten, is de Marché aux Puces de Saint-Ouen een must-visit. Dit is de grootste vlooienmarkt van Parijs en biedt een enorme selectie van antiek, vintage kleding, meubels en sieraden.

Eten en drinken
Le Marais biedt ook een breed scala aan eetgelegenheden, van traditionele Franse brasseries tot hippe cafés en trendy restaurants. De wijk is vooral bekend om zijn Joodse keuken en staat bekend om de beste falafel van Parijs.  Een van de populairste eetgelegenheden in de wijk is L'As du Fallafel, gelegen op Rue des Rosiers. Dit restaurant is beroemd om zijn falafel, die wordt geserveerd in een pita-broodje met hummus, aubergines, koolsla en een pittige saus. Voor wie op zoek is naar een meer verfijnde eetervaring, biedt Le Marais ook veel hoogwaardige restaurants. Le Coucou is een van de meest geprezen restaurants in de wijk en serveert traditionele Franse gerechten met een moderne twist.

Place des Vosges
Het Place des Vosges is een prachtig plein in de historische wijk Le Marais in Parijs. Het plein staat bekend om zijn mooie architectuur, charmante sfeer en culturele erfgoed en wordt beschouwd als een van de mooiste pleinen van Parijs. Het Place des Vosges werd gebouwd in de 17e eeuw onder koning Hendrik IV en was destijds bekend als het Place Royale. Het werd ontworpen door architect Louis Métezeau en was het eerste plein in zijn soort in Europa. Het plein werd oorspronkelijk gebouwd als een eerbetoon aan de koning en als een symbool van zijn vrede en welvaart. Tijdens de Franse Revolutie werd het plein omgedoopt tot het Place des Vosges ter ere van het departement Vosges, dat als eerste de revolutie steunde. Gedurende de 19e eeuw werd het plein een populaire ontmoetingsplaats voor kunstenaars en schrijvers, waaronder Victor Hugo en Honoré de Balzac.

Het hele artikel lees je hier >>

De Amalfikust is een prachtige kustlijn in Zuid-Italië, bekend om zijn helderblauwe zee, pittoreske dorpjes en indrukwekkende kustlijn. De kust strekt zich uit van Positano tot aan Salerno en biedt tal van prachtige plaatsen om te bezoeken, van historische steden zoals Amalfi en Ravello tot aan charmante dorpjes zoals Praiano en Conca dei Marini. Een van de hoogtepunten van een bezoek aan de Amalfikust is het genieten van de prachtige uitzichten. De kustlijn biedt panoramische uitzichten op de zee en de omliggende bergen, en er zijn tal van wandelpaden en wandelroutes om deze uitzichten te verkennen. Voor degenen die op zoek zijn naar cultuur, biedt de Amalfikust ook tal van historische bezienswaardigheden. Bezoek bijvoorbeeld de indrukwekkende Amalfi Cathedral in Amalfi, of de prachtige Villa Rufolo in Ravello. Er zijn ook tal van kerken en kapellen langs de kust die dateren uit de middeleeuwen.

Voor de shopaholics, biedt de Amalfikust een aantal leuke winkelstraatjes waar u kunt rondneuzen in boetiekjes en souvenirwinkels. Er zijn ook tal van leuke markten waar u kunt rondkijken naar lokale producten zoals kaas, olijfolie en leerwaren. Voor degenen die op zoek zijn naar ontspanning, biedt de Amalfikust tal van prachtige stranden en baaien waar u kunt zwemmen, zonnen en genieten van de zee. Er zijn ook tal van watersportmogelijkheden, zoals duiken, snorkelen en zeilen.

Amalfi
Amalfi (FOTO BOVEN)is een historische stad gelegen aan de Amalfikust in Zuid-Italië. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en was een belangrijke maritieme republiek in de Middeleeuwen. In de 9e en 10e eeuw was Amalfi een van de belangrijkste handelscentra van de Middellandse Zee, met een florerende scheepvaartindustrie en handel met plaatsen zoals Egypte, Griekenland en Constantinopel. De stad was ook een belangrijk religieus centrum, met de bouw van de indrukwekkende Amalfi Cathedral in de 11e eeuw. In de 13e eeuw werd Amalfi echter aangevallen en veroverd door de Pisaanse republiek, waardoor de macht van de stad afnam. Later in de middeleeuwen werd het opnieuw aangevallen door de Saracenen en de stad verloor verder aan belang. Tegenwoordig is Amalfi een populaire toeristische bestemming, bekend om zijn prachtige kustlijnen, charmante winkelstraatjes en historische bezienswaardigheden, waaronder de Amalfi Cathedral en het Maritime Museum. Het is ook een belangrijk religieus centrum met vele kerken en kapellen die dateren uit de middeleeuwen.

Ravello
Dit dorpje ligt hoger op de berg en biedt prachtige uitzichten op de kust, evenals prachtige tuinen en historische villa's. Ravello is een historisch dorp gelegen in de heuvels boven de Amalfikust in Zuid-Italië. Het staat bekend om zijn prachtige uitzichten op de kust, evenals zijn charmante oude centrum en prachtige tuinen. Ravello is een populaire bestemming voor toeristen die op zoek zijn naar een rustige en culturele ervaring. Er zijn tal van uitkijkpunten in het dorp waar u kunt genieten van panoramische uitzichten over de Amalfikust en de omliggende bergen. Een van de meest populaire uitkijkpunten is het terras van de Villa Rufolo, waar u kunt genieten van een prachtig uitzicht over de kust en de zee. Ravello is ook bekend om zijn prachtige tuinen. Bezoek bijvoorbeeld de tuin van de Villa Cimbrone, een prachtige tuin met een indrukwekkend uitzicht over de kust, of de tuin van de Villa Rufolo, een prachtige tuin met fonteinen, beelden en een prachtig uitzicht.

Het hele artikel lees je hier >>

Agrarische meesterwerken, ingenieuze rotsformaties, uitgestrekte vlaktes met puntige bergen die het wolkendek doorprikken, een authentieke treinreis en vooral veel betoverende overblijfselen van een uitgestorven cultuur. Meridian Travel trok door de Heilige Vallei van de Inca’s in Peru en zag met eigen ogen dat er tussen de bekende trekpleisters Cusco en Machu Picchu nog zoveel meer is. Tekst en fotografie door Lars van Soest

Bombastische tonen galmen over het Plaza Mayor van Cusco. De vele backpackers kijken hun ogen uit. Velen nog aangeslagen van de drank van de avond ervoor. Ook de hoogte van ruim 3.300 meter werkt niet mee hier in de Andes. Toeristen op de berg ten noorden van de toch al hooggelegen stad kunnen alleen als zij hun oren spitsen de muziek van de traditionele zondagse fanfare waarnemen. Wanneer ze het tafereel de rug toekeren, treffen ze een totaal andere wereld aan, een wereld van vergane glorie. Hier bevindt zich het startpunt van onze reis door de Heilige Vallei, hier ligt de archeologische Inca-vindplaats Sacsayhuamán. Door de fonetische gelijkenis ook wel Sexy Woman genoemd. Geen gekke bijnaam.

40.000 kilometer
De Heilige Vallei is in een ver verleden gevormd door de Urubamba River. Het verbindt globaal gezien Cusco met Machu Picchu, een afstand van zo’n zeventig tachtig kilometer. Cusco vormde in de hoogtijdagen van de Inca’s het centrum van hun imperium. Met een wandelnet van 40.000 kilometer werden de uithoeken van het uitgestrekte rijk met elkaar verbonden. Van Quito in Ecuador tot Santiago in Chili en Mendoza in Argentinië. Nergens anders dan in de Heilige Vallei in Peru is de Inca-cultuur echter nog zo nadrukkelijk aanwezig.

Nietige conquistadores
Sacsayhuamán bestaat voornamelijk uit stenen. Stenen van een ontzagwekkend formaat. Ze vormen robuuste en duizelingwekkende muren. Hoewel niet met cement aan elkaar verbonden, passen de reusachtige rotsen beter in elkaar dan legostenen. De Spaanse conquistadores moeten zich tijdens hun komst nietig hebben gevoeld. Ze geloofden niet dat de Inca’s in staat waren tot het bouwen van deze wonderen. Zij hielden demonen of boze geesten verantwoordelijk. 

Inca-expert Renato Vera weet als geen ander dat dat niet waar is en legt uit dat de bouwwerken door de Inca’s zelfs zo werden gebouwd dat ze aardbevingen konden overleven. “De stenen werden minutieus geschaafd en zo passend voor elkaar gemaakt. Dat deden ze bewust om aardbevingen te weerstaan. Ze liggen zo strak op elkaar dat er zelfs nu geen begroeiing tussen kan plaatsenvinden”, besluit hij bevlogen. Daarna richt hij zich boos tot drie jongeren die een oude afgesloten poort bestijgen voor een foto. “Eraf! Zijn jullie gek geworden”, schreeuwt hij.

Oranje zee
Terwijl nieuw vaak neerkijkt op oud is dat hier anders. Sacsayhuamán geeft een uniek uitzicht over Cusco. Zelfs de lokale kinderen kunnen het waarderen. Of hebben ze meer oog voor elkaar? De dakpannen laten de op de heuvels gelegen buitenwijken van Cusco vrijwel feilloos in elkaar overlopen, het is net een oranje zee.

Het hele artikel lees je hier >>

Besmet met het Canadavirus? Dat snappen we! Maar waar ga je naartoe als je de bekende highlights in het oosten of westen al gezien hebt? Er zijn altijd nieuwe gebieden te vinden in dit immense land; provincies die misschien minder voor de hand liggen, maar waar je prima rond kunt reizen met een normale camper of huurauto en waar genoeg hotels of campings te vinden zijn. Je kunt een regio ook voor de tweede keer bezoeken, maar dan letterlijk en figuurlijk van de gebaande paden af. Neem maar eens die gravel road wat dieper het park in. Er gaat een wereld voor je open.

Het is logisch dat je bij een eerste keer Canada kiest voor een mooie route door British Columbia of Alberta. Ook Ontario & Quebec staan bij veel mensen hoog op het lijstje bij een eerste kennismaking met die grote vriendelijke reus genaamd Canada. Maar denk bij een tweede of derde bezoek ook eens aan een mooie rondreis door Nova Scotia en Newfoundland en Labrador. Huur een auto of camper in Halifax en stuur naar het noorden om na een bezoek aan Cape Breton Island de ferry te pakken naar Port aux Basques op Newfoundland. De prachtige route die dan volgt, loopt via Gros Morne National Park richting Saint John’s. Onderweg wisselen fjorden zich af met kleine vissersdorpjes en wie weet spot je nog een verdwaalde ijsberg. De vriendelijke Newfoundlanders met hun grappige accent wijzen je de weg wel.

Wildernis
Andere regio’s die zich prima lenen voor een volgend bezoek zijn de Yukon en Alaska. Laatstgenoemde is weliswaar geen Canada, maar mooi te combineren. Het bekende ‘achtje’ is een veelgereden route. De hoofdstad van de goudkoorts langs de route is het authentieke Dawson City, nog steeds in originele staat en ver weg van het massatoerisme. Andere klinkende namen onderweg zijn hier Tok, Chicken en Fairbanks:  echte wildernis nog, maar prima te doorkruisen met een normale camper of huurauto. Trek hiervoor wel minimaal 3 weken uit om alles in een normaal tempo in je op te nemen. Ben je avontuurlijker ingesteld en denk je bij een tweede bezoek aan Canada wel wat dieper de wildernis in te durven? Dan kun je zeker overwegen een fourwheeldrive of camper te huren en een van de vele gravel roads af te rijden.

Gravel roads
Wist je bijvoorbeeld dat alleen British Columbia al net zo veel onverharde wegen heeft als geasfalteerde wegen? Je verdubbelt het land dus eigenlijk als je deze meeneemt in de routeplanning. Let er om te beginnen wel goed op welk voertuig je kiest. Als de keuze valt op een huurauto is het algemene advies om minimaal een Standaard-SUV te nemen – geen Midsize SUV, want die hebben niet altijd vierwielaandrijving. Er zijn verschillende accommodaties te vinden in de backcountry, die je nu wél toe kunt voegen als mogelijke slaapplek. Denk aan de Tyax Lodge bij Goldbridge of het Alpine Meadows Resort vlak bij Clearwater. Hoe dieper je het bos ingaat, des te bijzonderder de accommodatie.

Lees het hele artikel hier >>

Journalist Nico de Boer fietst de Tour de Manche, een 1.200 kilometer lange fietsroute rondom het Kanaal. De route verbindt de zuidwestelijke Engelse fietspaden via een veerboot met de kust van Frankrijk. Een traject dat dwars door Normandië loopt en bij Saint-Malo de kust van Bretagne volgt tot aan Roscoff. Henny en ik zijn Frankrijkliefhebbers, maar gaan meestal naar de Alpen, de Provence of de Côte d'Azur. Maar als ik de fraaie opnames van de kusten van Normandië en Bretagne zie in de Tour de France-uitzendingen, maak ik gelijk plannen om de regio te bezoeken. Het idee is om wat Bretonse fietskilometers te maken, zonder tijdsdruk. Via de Belgische en Franse kust en we willen de zevenhonderd autokilometers naar Le Havre overbruggen in twee etappes. Het regent evenwel zo extreem hard dat uitstapjes maken onderweg geen optie is. We rijden dus door en nemen een extra dag om de bijzondere stad Le Havre te bekijken.

La Havre en verder
De architectuur uit de jaren vijftig en zestig, met name in het centrum van de stad, staat geklasseerd op Werelderfgoedlijst van UNESCO. Eén van de belangrijkste architecten van de 20e eeuw, Auguste Perret, is erin geslaagd om Le Havre, dat door de Tweede Wereldoorlog zwaar verminkt werd, een nieuw gezicht te geven. Hij herbouwde de stad met veel lage flatgebouwen in lichte kleuren en rechthoekige vormen. Het symbool van de heropbloei van Le Havre is de Saint-Josephkerk met zijn unieke achthoekige lantaarntoren van 110 meter hoog.

Heel anders is Le Volcan uit 1982, het culturele centrum, van de hand van de Braziliaanse architect Oscar Niemeyer. De betonnen vulkaan bestaat uit twee op zoutbergen gelijkende vormen, waarin een theater, een cinema en een muziekzaal zijn ondergebracht. We bezoeken verder de modelflat van Perret met meubilair uit de periode 1945-1955, het MuMa André Malraux-museum met impressionistische collecties en winkelen in de Docks Vauban, een handels-, winkel- en ontspanningsruimte in de voormalige dokken van de stad, het toppunt van modernisme, ontworpen door Jean Nouvel.

Via het stadje Honfleur rijden we verder. Het is één van de meest bezochte plaatsjes van Frankrijk. Internationaal bekend vanwege de vissers- en plezierhaven, de smalle geplaveide straatjes, de gevels van de oude woningen, de boetiekjes en de diversiteit aan monumenten. Na stops in Trouville, Bayeux en Granville komen we aan in Mont Saint-Michel. De middeleeuwse stad is populair bij toeristen. Met name door de vestingmuren, de pre-romaanse kerk, de abdijkerk en de romaanse en gotische kloostergebouwen op het rotsachtige eilandje in zee, dat je alleen bij laagwater kan bereiken. Tegenwoordig is er een goede verbindingsweg waarover shuttlebussen rijden die je aan de voet van de rots afzetten. We sjokken achter de menigte aan omhoog naar de abdij die zeer de moeite waard is. Ook het uitzicht. Naar alle kanten van de baai, die gesitueerd is tussen de Normandische Pointe de Champeaux (richting Granville) en de Bretonse Pointe du Grouin.

Verder op de fiets
Dan komt het moment dat ik de fiets pak en een deel van de Tour de Manche ga rijden. Maar dat blijkt niet zo eenvoudig. De bordjes zijn moeilijk te vinden en soms overgroeid door struiken. Gelukkig heb ik voor de zekerheid een landkaartje in mijn achterzak gestopt. Ik steek de waterkrachtcentrale van de Rance over, de op één na grootste van de wereld, waarbij energie wordt gewonnen door gebruik te maken van het grote verschil (10 tot 15 meter) tussen eb en vloed. Via Dinard, een fraaie badplaats met mooie villa's uit de Franse belle époque, fiets ik verder naar Cap Fréhel en door langs Pléneuf-Val-André, een stadje met een van de mooiste zandstranden van de noordkust. De route is erg goed te doen, alhoewel de hellingen na deze badplaats steeds pittiger worden. Hier zal de legendarische wielrenner en vijfvoudig Tourwinnaar Bernard Hinault zeker zijn intervaltrainingen hebben gereden, want hij is geboren en opgegroeid in het nabijgelegen Yffiniac, en woont daar nog altijd vlakbij.

Franse racefiets
De fotografe reist verder met de auto en ik spreek met haar af in Binic dat 20 kilometer verderop ligt. Het kleine dorp uit de Middeleeuwen groeide uit tot een van de grootste vissershavens van Frankrijk met prachtige, granieten redershuizen uit de 18e eeuw. Om Binic uit te komen moet ik twee pittige hellingen verteren op weg naar Plouha dat 17 kilometer verderop ligt. Ik heb het fietsritme van de Bretonse kust nu goed te pakken, maar neem de tijd om de schilderachtige uitzichten in me op te nemen. Een reeks badplaatsen met een prachtig uitzicht op zee, de fascinerende vissershaven van St-Quay-Portrieux, de hoogste kliffen van Bretagne rond Plouha, de verborgen baaien met talrijke broedplaatsen voor vogels en de fraaie omgeving van Le Palus-strand, waar je een adembenemend uitzicht over de baai van Saint-Brieuc hebt. Ook het laatste stuk van deze Tour de Manche-etappe is ruig en lieflijk. Met de klifroute boven Bréhec Cove en de abdij van Beauport vlak voor aankomst in de haven van het stadje Paimpol, dat welvarend werd door de kabeljauwvisserij naar Noorwegen, IJsland en New Foundland (thans floreren hier de oesterkwekerijen). Hier bewonderen enkele Fransen mijn racefiets, die van Franse makelij is. Wielrennen is in Bretagne haast religie. En renners hebben hier status, vooral de Bretonse. Want chauvinisme is hen niet vreemd.

Het hele artikel lees je hier >>

Anchorage, gelegen aan de kust van Alaska, is de grootste stad van de staat en de thuisbasis van bijna de helft van de bevolking. De stad is een belangrijk economisch centrum en fungeert als een toegangspoort tot de wildernis van Alaska. Maar de geschiedenis van Anchorage begint veel eerder dan de oprichting van de stad in 1915. Het is een geschiedenis van inheemse volkeren, handel en expansie. Het gebied waar Anchorage zich nu bevindt, werd oorspronkelijk bewoond door inheemse volkeren, waaronder de Dena'ina Athabascan-mensen, die nog steeds in het gebied wonen. Deze gemeenschappen hebben duizenden jaren overleefd op de grondstoffen van de regio, waaronder zalm, bessen, elanden en kariboes. Ze hebben ook een rijke culturele traditie en een diep respect voor de natuurlijke omgeving van Alaska.

De Europese 'Ontdekkers'
In de 18e eeuw begonnen Europese ontdekkingsreizigers naar Alaska te trekken, op zoek naar handelsmogelijkheden. Rusland was de eerste Europese macht die zich in het gebied vestigde en handelsposten opzette langs de kust. In 1867 kocht de Verenigde Staten echter Alaska van Rusland voor $7,2 miljoen, waarmee een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van het gebied begon.

De Goudkoorts
Aan het einde van de 19e eeuw werden er goudaders ontdekt in het gebied rond Anchorage. Dit leidde tot een goudkoorts, waarbij duizenden mensen naar Alaska kwamen in de hoop rijk te worden. De stad Anchorage zelf ontstond echter pas later, in 1915, toen een spoorlijn tussen Seward en Fairbanks werd aangelegd. Anchorage werd geselecteerd als de bouwplaats vanwege de natuurlijke bescherming van de baai tegen stormen.

De Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Anchorage een belangrijke militaire basis vanwege de strategische ligging en de nabijheid van de Sovjet-Unie. In 1942 werd de stad aangevallen door Japanse vliegtuigen, die schade aanrichtten aan de stad. Anchorage diende ook als een belangrijke hub voor militaire transporten naar het Russische front. Na de Tweede Wereldoorlog groeide Anchorage snel, geholpen door de ontwikkeling van de luchthaven van de stad, die een belangrijke tussenstop werd voor vluchten naar Azië en Europa. De stad werd ook een belangrijk centrum voor de olie- en gasindustrie in Alaska. Dit alles leidde tot een toename van de bevolking en de ontwikkeling van de infrastructuur.

Anchorage is vandaag de dag een diverse stad met een bloeiende economie en een rijke geschiedenis. Het heeft bezoekers veel te bieden, van de bergen en gletsjers in de omgeving tot de levendige cultuur en het nachtleven van de stad. Het Anchorage Museum, dat zich richt op de geschiedenis en cultuur van Alaska, is een populaire attractie en biedt een diepgaande kijk op de inheemse geschiedenis van de regio. De stad heeft ook te maken gehad met uitdagingen, waaronder de gevolgen van klimaatverandering en het toenemende aantal aardbevingen als gevolg van seismische activiteit in het gebied. De stad werkt echter hard om duurzame energiebronnen te ontwikkelen en om de impact van de klimaatverandering te verminderen.

Tony Knowles Coastal Trail
De Tony Knowles Coastal Trail is een van de meest populaire en geliefde bezienswaardigheden in Anchorage, Alaska. De trail is genoemd naar de voormalige gouverneur van Alaska, Tony Knowles, die zich inzette voor het behoud van de natuurlijke schoonheid van Alaska. De 11 mijl lange trail loopt langs de kust van Anchorage en biedt een prachtig uitzicht op de oceaan en de bergen. Het pad is goed onderhouden en is populair onder wandelaars, fietsers en joggers. De trail begint bij het Westchester Lagoon Park in het centrum van Anchorage en loopt door naar Kincaid Park in het zuiden van de stad.

Het hele artikel lees je hier >>

De Tubbataha-riffen zijn een van de meest spectaculaire natuurlijke bezienswaardigheden van de Filipijnen en worden door velen beschouwd als een van de mooiste duiklocaties ter wereld. Deze riffen zijn gelegen in het Sulu-zeegebied, op ongeveer 150 kilometer ten zuidoosten van de stad Puerto Princesa in Palawan. Het Tubbataha-rif is een UNESCO-werelderfgoed en biedt een prachtig onderwaterlandschap dat bestaat uit steile wanden, kleurrijke koralen, zeeschildpadden, haaien en andere bijzondere zeedieren.

Het Tubbataha-rif is een beschermd marien reservaat dat bestaat uit twee atol-achtige riffen, het Noordelijke en het Zuidelijke Rif, met een totale oppervlakte van ongeveer 97.000 hectare. Het gebied is alleen toegankelijk per boot en is alleen geopend voor duikers en snorkelaars van maart tot juni vanwege de ongunstige weersomstandigheden in andere maanden. Het is een van de best bewaarde en minst bekende duiklocaties ter wereld en wordt door veel duikers beschouwd als een van de mooiste plekken op aarde om te duiken.

Het Tubbataha-rif biedt een breed scala aan onderwaterleven, van kleurrijke koralen en vissen tot majestueuze zeeschildpadden en haaien. De steile wanden van het rif zijn bedekt met een enorme verscheidenheid aan zacht en hard koraal, waardoor het een paradijs is voor duikers en onderwaterfotografen. Naast de koralen en vissen zijn de haaien, waaronder de witpuntrifhaai en de zwartpuntrifhaai, een belangrijke attractie voor de duikers.

Het gebied is ook een belangrijke broedplaats voor zeeschildpadden en dient als rustplaats voor trekvogels. Er zijn hier vijf soorten zeeschildpadden te vinden, waaronder de bedreigde groene zeeschildpad. Daarnaast is het ook mogelijk om dolfijnen en walvissen te spotten in de wateren rondom het rif.

Het Tubbataha-rif is niet alleen een paradijs voor onderwateravonturiers, maar ook een belangrijk gebied voor wetenschappers. Het gebied wordt gebruikt voor onderzoek naar de biodiversiteit en het klimaat in de regio en biedt belangrijke informatie over het behoud en de bescherming van zeeleven.

Het hele artikel lees je hier >>

Echt vastgestelde grenzen heeft het niet; grofweg bestaat Patagonië uit het gebied ten zuiden van de Colorado-rivier in Zuid-Amerika. Dit deel van zowel Chili als Argentinië is weids, ruig en leeg. Niet voor gemakzuchtige reizigers, wel voor reizigers die ongebaande paden willen ontdekken. Patagonië is heel geschikt om per auto of camper te bereizen. De afstanden die je af moet leggen zijn vaak groot en de wegen deels onverhard. Een fourwheeldrive is geen overbodige luxe. De natuur leent zich goed voor fotografiefanaten, wandelaars of vissers. Zo ook het schiereiland Valdés. Hier zien we de eerste guanaco’s (wilde lama’s), niet wetende dat we ze later op onze reis nog heel vaak zullen tegenkomen. Op de stranden van Valdés leven zeerobben en zeeolifanten die je van een afstand kunt zien. Een close encounter is te gevaarlijk. Tussen juni en november zwemmen er heel veel walvissen (zuidkapers) in de baai van dit schiereiland. Maak je een boottocht vanuit Puerto Pirámides - waar je ook je tent kunt opzetten op de camping - dan heb je in deze maanden grote kans om deze reusachtige beesten vlakbij je boot te zien. Als we verder in zuidelijke richting over de Argentijnse pampa’s rijden, komen we langs een enorme pinguïnkolonie op Punta Tombo. Het landschap wordt steeds kaler en is dagenlang hetzelfde. Saai? Nee, het besef dat deze leegte nog bestaat, leegte waar de mens geen of weinig invloed op heeft, is overweldigend.
Het landschap is niet alleen maar eentonig. De versteende bomen van bosque petrificado vormen een aangename afwisseling. De fossielen hebben soms een diameter van anderhalve meter.

Tierra del Fuego
Inmiddels zijn we beland op Vuurland. Met de pont zijn we Straat Magellaan overgestoken. Het is een tocht van ongeveer twintig minuten en met een beetje geluk zwemmen de zwart-witte kortsnuitdolfijnen een stuk met je op. Vuurland is de meest zuidelijke provincie van Argentinië en Chili en de archipel is twee keer zo groot als Nederland. Vanaf de grens met Chili rijden we een stuk over de inmiddels bekende boomloze vlaktes. Langs de weg liggen grote estancias, ranches, waar grazende kuddes schapen omheen lopen. Deze estancias zijn soms complete dorpjes. Wol was hier vroeger de belangrijkste inkomstenbron. Tegenwoordig zijn sommige estancias verlaten en staan als spooksteden in het landschap, anderen zijn minder omvangrijk geworden of leven zowel van schapen als van toeristen. Dan begint langzaam het landschap te veranderen en er komen bergen in zicht. In Tolhuin, in het midden van Tierra del Fuego, kamperen we aan een bergmeer. Het water is glad als een spiegel, de lucht grijs.

We rijden door naar Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld. Gelegen aan het Beaglekanaal (waar de boten naar Antarctica vertrekken) en aan de voet van het Andes­gebergte. De gemiddelde temperatuur is er 10 °C. Vlakbij Ushuaia ligt het Nationaal Park Tierra del Fuego. Dit natuurgebied aan het Beaglekanaal heeft baaien, meertjes, rivieren en beboste en besneeuwde bergen. Het stikt er van de vogels: ganzen, ibissen, roofvogels en meeuwen. In dit park eindigt ook La Ruta Nacional 3, op ruim 3.000 kilometer van Buenos Aires. Het is er doordeweeks lekker rustig, in het weekeind blijken de Argentijnen graag te picknicken. Vuurtje aan en lekker barbecueën.

Het hele artikel lees je hier >>

Als de hemel bestaat, hebben wij hem gevonden. Waar vind je nog dat einde-van-de-wereldgevoel? Wil je slapen in een houten huisje, ver weg van het massatoerisme in the middle of nowhere? Dat kan: welkom in het Desolation Sound Wilderness Resort! Wie 3 weken door Canada reist, kiest vaak een route door het binnenland met aansluitend een paar dagen Vancouver Island. Mooi, maar in het hoogseizoen is het vaak druk in de populaire plaatsen en dat ontneemt je soms dat echte Canada-gevoel. Je kent het wel, dat gevoel van ongerepte wildernis, met hier en daar een verdwaalde beer of een naar lucht happende walvis, en dan het liefst zonder al te veel andere toeristen. Neem de volgende keer vanaf Vancouver de 101, de Pacific Coastal Highway, naar het noorden. Een paar uur en twee ferry’s later eindigt deze weg – of ‘begint’, zeggen ze daar graag – letterlijk in de haven van het pittoreske hippiedorpje Lund. En meer dan een haven is het niet. Zeker, je hebt er een restaurant en een pub (als die open is) en er is de beroemde bakkerij annex lunchroom Nancy’s Bakery,  die alleen al op zijn Cinnamon Rolls kan draaien.

Einde van de wereld
Wie vlak voor Lund rechtsaf slaat op Malespina Road eindigt bij een van de meest bijzondere accommodaties van West-Canada: het Desolation Sound Wilderness Resort. Het biedt dertien bijzondere houten cabins op palen, weggestopt tussen de metershoge bomen van het afgelegen natuurgebied Desolation Sound Marine Park. Er is hier niets, maar dan ook helemaal niets, behalve rust, ruimte en prachtige natuur. Hier ga je ademhalen, staren over het water of een boek lezen. Met andere woorden: genieten van dat einde-van-de-wereldgevoel, een gevoel dat steeds lastiger te vinden is.

Op avontuur
Is er dan helemaal niets te doen? Tuurlijk wel. Waar water en bos zijn kun je op avontuur. Ga maar eens met John Hermsen van Footprint Nature Explorations op pad. Deze geëmigreerde Nederlander wordt gezien als een van de beste kajakgidsen van West-Canada en laat je met alle liefde het prachtige gebied zien, waar je zo vanaf het resort naartoe kunt peddelen. Je kunt een halve dag met hem mee, maar ook meerdaagse tochten behoren tot de mogelijkheden. Een tentje op een onbewoond eiland is zo opgezet en wie weet lig je ‘s nachts wel wakker van een snurkende walvis – want die zijn er! Niet frequent, maar ze zijn er wel. En ook orka’s, maar dan van de vriendelijke soort. Je weet wel, die alleen vis eten.

Het hele artikel lees je hier >>

Het Hofburg Paleis, gelegen in het hart van Wenen, is een van de meest iconische en historisch belangrijke gebouwen in heel Europa. Het paleis was ooit de thuisbasis van de Habsburgse dynastie en is nu een van de meest populaire toeristische attracties van de stad. Het Paleis werd gebouwd in de 13e eeuw en diende aanvankelijk als een fort voor de Babenberg-dynastie. Later werd het uitgebreid en omgevormd tot een residentie voor de Habsburgers, die het tot hun belangrijkste verblijfplaats maakten. Het paleis werd voortdurend uitgebreid en verbouwd gedurende de volgende eeuwen, waardoor het een mengeling van verschillende architectonische stijlen vertoont. Een van de meest indrukwekkende kenmerken van het paleis is de keizerlijke kamer, ook wel bekend als de Kaiserappartements. Deze kamers werden gebruikt door de Habsburgse keizers en keizerinnen en bevatten prachtige barokke en rococo-decoraties en meubels. Bezoekers kunnen de kamers nog steeds bezoeken en zich vergapen aan de luxe en pracht van deze vroegere residentie van de Habsburgers.

Schatzkammer
Het Hofburg Paleis is ook de thuisbasis van verschillende musea en galerijen, waaronder de Schatzkammer (schatkamer), die een indrukwekkende collectie juwelen, kronen en andere schatten bevat die ooit toebehoorden aan de Habsburgse familie. Andere tentoonstellingen in het paleis zijn onder meer het Sisi Museum, gewijd aan de beroemde keizerin Elisabeth, die ooit in het paleis woonde, en de keizerlijke appartementen, die bezoekers een kijkje bieden in het dagelijkse leven van de keizers en keizerinnen. Het paleis heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Europa. Het was de plaats waar de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie werd uitgeroepen in 1867 en waar de beroemde Verdrag van Wenen werd ondertekend in 1815, dat de kaart van Europa na de Napoleontische oorlogen opnieuw tekende.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het paleis zwaar beschadigd door geallieerde bombardementen, maar het werd snel herbouwd en gerestaureerd na de oorlog. Tegenwoordig is het Hofburg Paleis een van de meest populaire bezienswaardigheden van Wenen en trekt het jaarlijks miljoenen bezoekers van over de hele wereld. Het Hofburg Paleis is een onmisbare stop voor iedereen die geïnteresseerd is in geschiedenis, architectuur en kunst. Het is een indrukwekkend monument van de rijke en gevarieerde geschiedenis van Europa en een van de meest symbolische en herkenbare gebouwen van Wenen.

Habsburgse dynasty
De Habsburgse dynastie was een van de meest invloedrijke en machtige dynastieën in de Europese geschiedenis. Het was een keizerlijke dynastie die regeerde over Oostenrijk, Hongarije, Bohemen en vele andere landen vanaf de late middeleeuwen tot aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. De dynastie begon in de 11e eeuw in het huidige Zwitserland, maar breidde zich snel uit naar het oosten en het zuiden van Europa.
De Habsburgers vestigden zich in Oostenrijk in de 13e eeuw en breidden hun macht uit door huwelijken en veroveringen. De eerste Habsburgse keizer was Rudolf I, die in 1273 tot keizer van het Heilige Roomse Rijk werd gekroond. Het Heilige Roomse Rijk was een los verband van Duitse staten en steden, en de titel van keizer gaf de Habsburgers aanzienlijke macht en invloed.

Het hele artikel lees je hier >>

Vredige stranden, evenwicht tussen oude tradities en modern leven en een onderwaterwereld met een beschermde status. En dat alles in een land waar de temperatuur nooit onder de twintig graden Celsius zakt. Meridian Travel bezocht Oman, sprak met traditionele Omani en Nederlanders die er werkzaam zijn en maakte een portret van een land dat zowel boven als onder water meer dan de moeite waard is.

“No shopping please”, zegt Roshan Sugath (35) afkomstig uit Sri Lanka en al zes jaar duikinstructeur in Oman. Zijn klanten knikken bevestigend. Hij heeft na een uur varen zijn boot van vijftien meter op zo’n vijftig kilometer uit de kust van Barka voor anker gelegd. Met zijn opmerking doelt hij op het koraal. “So please don’t touch”, voegt hij eraan toe. Niets aanraken en al helemaal niets meenemen dus. De rust op het bootje verandert binnen enkele seconden in een chaotische drukte. Duikpakken worden aangetrokken, flessen worden omgehangen en een voor een verdwijnen Roshans passagiers de diepte in. De onderwaterwereld van Oman is wereldberoemd en sommige delen zijn dan ook beschermd. Italiaan Daniele di Federico (33) uit Rome is duikinstructeur en de nieuwe collega van Roshan. Het is zijn eerste werkdag in Oman. Hij heeft enkele maanden in Zanzibar gewerkt en hoorde daar dat het in Oman geweldig duiken is. “Het is hier veel rustiger en er is veel meer vis”, legt Daniele uit. “De vissen zijn niet bang voor ons dus is er veel meer te zien.” Hij blijft tot december in Oman en reist dan terug naar Italië om de feestdagen met zijn familie door te brengen.

Vadim Ovsepyan (52) komt uit Sint Petersburg en heeft daar een eigen duikschool. Hij komt al zeven jaar in Oman. Elk jaar. “Best place in the middle east”, jubelt hij. Hij is al een paar jaar bezig met het maken van een documentaire over inktvissen, getiteld Aquarium without glasses. Van in totaal tien uur materiaal wordt een film van veertig minuten geproduceerd die ingezonden wordt naar festivals over de wereld. Een uur onder water levert twintig minuten grof materiaal op. Als hij na een uur duiken weer aan boord klautert, stroopt hij z’n pak af en steekt een sigaar op. “O, man! Het was prachtig, maar er was deze keer geen inktvis te zien”, moppert hij. De onderwaterwereld laat zich niet regisseren zo blijkt maar weer.

IJsklontje
De Omaanse kust is een paradijs voor onderwaterfotografen. Vanaf het strand zijn vele eilandjes zichtbaar, maar onder water zijn er nog veel meer. Rotsformaties die net niet boven de zeespiegel uitsteken. Begroeid met koraal is dit het leefgebied van inktvissen, murenen, haaien, zeepaardjes en schildpadden. Is Oman boven water een van de kaalste landen ter wereld, onder water is de begroeiing weelderig. Voor een land waar het zo warm is, is het misschien een vreemde vergelijking, maar de schoonheid van Oman is het beste te vergelijken met een drijvend ijsklontje; het grootste deel bevindt zich onder water.

Voor de kust van Muscat ligt voor hotel The Chedi een veertig meter lange catamaran afgemeerd, klaar voor vertrek. Hotelgasten kunnen het gevaarte met de naam Azurra huren om onder het genot van hapjes, drankjes en muziek een tocht langs de kust te maken. De internationale bemanning bestaat uit kapitein Marcel (53) uit Frankrijk, Fabrice (48) eveneens uit Frankrijk, Anna (35) uit Polen en tot slot ‘Uncle’ (53) uit Sri Lanka. Zijn naam is zo onuitspreekbaar dat iedereen hem ‘Uncle’ noemt. Hij vindt het prima.

De Azurra glijdt tijdens een mooie zonsondergang door het water met uitzicht op de telkens van kleur veranderende rotskust. De gasten vergapen zich aan het uitzicht, terwijl Fabrice de glazen bijvult.
Omani zijn trots op hun kustlijn en waterwereld. Veel beroemde zeilers en navigators komen er vandaan. Er wordt zelfs beweerd dat Sinbad in Sohar geboren is. Oman heeft sinds 2008 een eigen zeilteam dat aan alle grote wedstrijden ter wereld meedoet. Het ultieme doel is deelname aan de Olympische Spelen van 2020. Sinds enkele jaren bestaat er een Community Sailing Program. Teams van jongens en meisjes racen daarin tegen elkaar. Voor vrouwen is er een apart programma opgezet.

Het hele artikel lees je hier >>

Als een van de meest iconische steden ter wereld, trekt Venetië met zijn kanalen, bruggen en indrukwekkende architectuur reizigers van over de hele wereld.. Als je op zoek bent naar een betoverende stedentrip, dan is Venetië per trein een uitstekende keuze. Met zijn historische charme en romantische sfeer biedt Venetië een onvergetelijke ervaring.

Venetië is een stad die al meer dan duizend jaar bestaat en het heeft zijn charme nooit verloren. Het is een stad van water en vervoer per boot is de beste manier om de stad te verkennen. De beroemde Canal Grande is een belangrijke route en biedt een prachtig uitzicht op de stad vanaf het water. Een tocht per gondel is een must-ervaring, en geeft je de kans om Venetië vanuit een uniek perspectief te zien.

Als je met de trein naar Venetië reist, zul je merken dat de stad een aantal uitstekende hotels heeft. Er zijn hotels in Venetië van verschillende categorieën en prijsklassen. Van eenvoudige bed & breakfasts tot luxe hotels, Venetië heeft voor iedereen iets te bieden. De meeste hotels zijn gelegen in het historische centrum van de stad en bieden een prachtig uitzicht op de kanalen en de stad.

Een van de meest populaire bezienswaardigheden in Venetië is het San Marcoplein. Dit plein is het centrum van de stad en biedt een prachtig uitzicht op de kathedraal van San Marco, het Dogepaleis en de Campanile, de klokkentoren van de stad. Het plein is ook de thuisbasis van vele restaurants en cafés waar je kunt genieten van een heerlijke Italiaanse maaltijd of een kopje koffie terwijl je geniet van het prachtige uitzicht.

Een andere populaire attractie is het Dogenpaleis. Dit paleis was ooit de zetel van de Doge, de heerser van Venetië, en het is een indrukwekkend voorbeeld van gotische architectuur. Het paleis herbergt ook vele kunstwerken en historische artefacten die de geschiedenis van de stad laten zien.

Als je van kunst houdt, is een bezoek aan het Peggy Guggenheim Museum een must. Dit museum herbergt een uitgebreide collectie moderne kunst, waaronder werken van Picasso, Pollock en Dalí. Het museum is gelegen aan het Canal Grande en biedt een prachtig uitzicht op het water.

Venetië is een stad die je niet snel zult vergeten. De betoverende sfeer, de indrukwekkende architectuur en het prachtige uitzicht op het water maken het een van de meest unieke steden ter wereld. Als je op zoek bent naar een betoverende stedentrip, dan is Venetië per trein de perfecte keuze.

Het hele artikel lees je hier >>

Fargo is een stad in het noordoosten van de Amerikaanse staat North Dakota. Het is de grootste stad in de staat en de zetel van Cass County. Fargo is vernoemd naar William Fargo, een oprichter van de Wells Fargo Express Company. De geschiedenis van Fargo gaat terug tot de 19e eeuw, toen de stad werd gesticht door immigranten uit Noord-Europa. Deze immigranten waren voornamelijk afkomstig uit Duitsland, Denemarken en Noorwegen en zij speelden een belangrijke rol in de economische ontwikkeling van de stad. Fargo groeide snel en werd een belangrijk centrum voor landbouw, vrachtvervoer en financiële diensten.

Tijdens de vroege jaren van Fargo, werden veel van de eerste nederzettingen in de omgeving van de stad gevestigd door Scandinavische immigranten die naar het gebied waren gekomen op zoek naar landbouwmogelijkheden. De stad werd al snel een hub voor de landbouwindustrie, en er werden verschillende fabrieken opgericht die zich toelegden op het verwerken van graan en vee.

In 1893, werd Fargo getroffen door een van de ergste overstromingen in de geschiedenis van de stad. Het overstroomde de hele stad en veroorzaakte enorme schade aan de infrastructuur en gebouwen. Na deze ramp, besloot de stad om een uitgebreid systeem van dijken en dammen te bouwen om de stad te beschermen tegen toekomstige overstromingen. Deze investeringen hebben de stad tot op de dag van vandaag beschermd tegen de jaarlijkse overstromingen van de Red River.

Tegenwoordig is Fargo een moderne stad met een rijke culturele en historische erfenis. Er zijn tal van musea en historische bezienswaardigheden, waaronder het Fargo-Moorhead Heritage Society, het Bonanzaville USA Living History Park en het Roger Maris Museum. Bezoekers kunnen ook genieten van een scala aan outdoor activiteiten, waaronder wandelen, fietsen en vissen in de omgeving van Fargo. Fargo is ook bekend om zijn diverse eet- en drinkgelegenheden, waaronder een aantal regionale specialiteiten zoals knoedel en lefse. Bovendien, Fargo is een populaire bestemming voor zakelijke reizigers en toeristen vanwege zijn goede vervoersverbindingen, een brede selectie aan accommodaties en een levendige cultuur.

Enkele highlights van Fargo
Fargo-Moorhead Heritage Society
Dit museum biedt een overzicht van de geschiedenis van Fargo en omgeving, met tentoonstellingen over de indianenstammen die hier oorspronkelijk woonden, de komst van de eerste Europese kolonisten en de economische ontwikkeling van de stad.
www.fmheritage.org

Bonanzaville USA Living History Park
Een unieke kijk in de geschiedenis van Fargo en de regio, met historische gebouwen, demonstraties van oude ambachten en interactieve tentoonstellingen.
www.bonanzaville.org/

Roger Maris Museum
Museum gewijd aan de beroemde baseballspeler Roger Maris, die zijn carrière begon in Fargo. Het museum bevat een collectie van Maris' prijzen, trofeeën en persoonlijke bezittingen.
www.rogermarismuseum.com

Fargo Theatre
Historisch theater, gebouwd in 1926 en is een prachtig voorbeeld van de Art Deco-architectuur. Het theater is nu een cultureel centrum voor de stad, met regelmatige filmvertoningen, live muziek en andere evenementen.
www.fargotheatre.org

Plains Art Museum
Dit museum is gewijd aan hedendaagse kunst, met een focus op werk van kunstenaars uit de Great Plains-regio. Het museum heeft een grote collectie van regionale en nationale kunstenaars, evenals wisselende tentoonstellingen.
www.plainsart.org

Lindenwood Park
Een populaire plek voor wandelen, fietsen, picknicken en vissen. Er zijn veel paden door de bossen, een speeltuin, een golfbaan, een openluchtzwembad en een vismogelijkheid.
www.fargoparks.com/parks-facilities/lindenwood-park

Red River Zoo
Dierentuin gewijd aan dieren uit de Noord-Amerikaanse en Arctische gebieden, met een scala aan dieren zoals beren, wolven, bizons en elanden. Er zijn ook interactieve tentoonstellingen en educatieve programma's voor kinderen.
www.redriverzoo.org

Het hele artikel lees je hier >>

Doubtful Sound is een adembenemende bestemming in Nieuw-Zeeland, gelegen in het zuidwesten van het Zuidereiland. Het is een prachtige, ongerepte fjord die bekend staat om zijn dramatische landschappen, watervallen en wilde dieren. Met zijn kristalheldere wateren, dramatische kliffen en weelderige bossen biedt Doubtful Sound een onvergetelijke ervaring voor avonturiers en natuurliefhebbers. Een van de beste manieren om Doubtful Sound te verkennen is per boot. Bezoekers kunnen een cruise maken over de fjord, waarbij ze kunnen genieten van het adembenemende uitzicht op de steile rotswanden die oprijzen uit het water en de watervallen die van grote hoogte naar beneden storten. Tijdens de boottocht is er ook kans om dieren te spotten, zoals zeehonden, dolfijnen, pinguïns en walvissen.

Een andere geweldige manier om Doubtful Sound te verkennen is door te kajakken. Kajakken geeft bezoekers de mogelijkheid om de afgelegen inhammen en inhammen te verkennen die niet toegankelijk zijn per boot. Het is een geweldige manier om de rust en stilte van de fjord te ervaren en de natuur van dichtbij te bekijken.

Voor degenen die op zoek zijn naar een meer avontuurlijke ervaring, biedt Doubtful Sound ook mogelijkheden om te wandelen en te kamperen. Er zijn verschillende wandelpaden die leiden naar spectaculaire uitzichtpunten en uitkijkposten die een onvergetelijk uitzicht bieden op de fjord en de omringende bergen. Kamperen is ook mogelijk op aangewezen kampeerterreinen en biedt bezoekers de mogelijkheid om te genieten van de ongerepte schoonheid van de fjord onder de sterren.

Een van de meest opvallende kenmerken van Doubtful Sound is de Stirling Falls, een waterval van 155 meter hoog die van een klif naar beneden stort. Bezoekers kunnen een boottocht maken naar de voet van de waterval en genieten van het oorverdovende geluid en de mist van het neerstortende water.

Doubtful Sound is ook de thuisbasis van een rijke verscheidenheid aan wilde dieren. Zeehonden, dolfijnen, pinguïns, walvissen en zeevogels zijn allemaal te vinden in de wateren van de fjord. Het is een geweldige plek voor dierenliefhebbers om te genieten van het kijken naar deze fascinerende dieren in hun natuurlijke omgeving.

Voor accommodatie zijn er verschillende opties beschikbaar langs Doubtful Sound. Bezoekers kunnen ervoor kiezen om te verblijven in een van de nabijgelegen lodges of resorts, die een spectaculair uitzicht bieden op de fjord en de omringende bergen. Kamperen is ook mogelijk op aangewezen kampeerterreinen in de buurt.

Het hele artikel lees je hier >>